ایمپلنت دندان و رفتارهای مکانیکی
ایمپلنتهای دندان بهطور عمومی از تیتانیوم ساختهشدهاند، این ماده ارتباط پایدار و ارتباط عملگرایی را بین استخوان و سطح ایمپلنت ایجاد میکند، این روند ممکن است بر تکثیر استخوانی تاثیر گذاشته و باعث ایجاد ثبات در ایمپلنت شود. در ادامه به ایمپلنت دندان و رفتارهای مکانیکی آن میپردازیم.
امروزه ایمپلنتهای دندانی راهحل ایده آلی برای نبود دندان و بهترین گزینه برای جایگزینی دندان خواهد بود، بااینوجود علیرغم پیشرفتهای اخیر در دندانپزشکی، کاشت ایمپلنت هنوز به مقدار زیادی با شکست مواجه میشود. عوارضی در سطح ایمپلنت مانند تحلیل استخوان، حرکات کوچک که ممکن است رخ دهد، همگی پدیدههای مشترکی هستند که نیاز به راهحلهایی برای حفظ ایمپلنت و بازسازی استخوان دارند. داشتن ثبات ضعیف ایمپلنت کاشته شده یکی از علل عمده نقص ایمپلنت میباشد.
بنابراین پایداری اولیه یکی از علل اصلی مقاومت بالای ایمپلنت در برابر حرکات کوچک و ضعیف میباشد که برای موفقیت جراحی ایمپلنت بسیار پراهمیت میباشد، چون حرکت ایمپلنت نباید از 150 میکرومتر بیشتر باشد. عواملی که بر پایداری اولیه ایمپلنت تاثیر میگذارند، تراکم استخوان، نوع سطح و تکنیک جراحی میباشد. وقتی ایمپلنت دندان قرار داده میشود، پایداری اولیه ایمپلنت به کمیت و کیفیت استخوان ترابکولار و کورتیکال بستگی دارد، چگالی استخوان نیز در بین همه مهمترین عامل برای پایداری اولیه است. جهت ارزیابی انواع مختلف ایمپلنت که در بازار موجود است، آزمونهای مکانیکی یکی از اساسیترین آنها میباشد که عملکرد ماده استفادهشده در ایمپلنت را مورد آزمایش قرار میدهد.
نتایج
نتایج حاصله از چرخهی جویدن یک فرد( آزمونهای انجامشده بر ایمپلنت هنگام جویدن غذا) دلیل این موضوع را نمایان میکند که چرا این نوع از آزمایشها دارای اهمیت زیادی هستند، از جوانب مختلف بیومکانیکی، بازسازی استخوان به عوامل مختلفی از قبیل تنشها و تغییر شکلها بستگی دارد و به بافت اطراف تاثیر گذاشته و عوامل مهم موفقیت در دندانپزشکی هستند. بسیاری از متغیرها که بر چگونگی انتقال تنشها بر استخوان موثر میباشند، طول و قطر ایمپلنت، هندسه سطح آن، سطح استخوانی ایمپلنت(سطحی از استخوان که با ایمپلنت در تماس است) و همچنین کیفیت و کمیت استخوان هست.
تهیه شده در کلینیک دندانپزشکی مدرن
دیدگاهتان را بنویسید