بیماری های پس از ایمپلنت، ازجمله بیماری پری ایمپلنت نوعی از التهاب است که در اطراف بافت نرم و بافت سخت رخ میدهد. همانند یکدندان طبیعی باکتریها میتوانند در زیر بافت لثه و برروی پایه ایمپلنت رشد کنند، پس از گذشت زمان، باکتریها به بافت لثه آسیب میزنند، و باعث التهاب لثه میشود.
شایع ترین بیماری های پس از ایمپلنت
بیماریهای پروتز ایمپلنت به دودسته تقسیم میشوند: Peri mucositi ایمپلنت، در این نوع بیماری، التهاب تنها در بافت نرم اطراف ایمپلنت دیده میشود و هیچ نشانهای از تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت دیده نمیشود. در واقع پری ایمپلنت موکوزیت، پیشزمینهی بیماری peri implantities میباشد، شواهد نشان میدهد که اگر سریعا نسبت به درمان peri implant mucosities اقدام کنیم قابلدرمان میباشد. اما در نوع دوم peri implantities التهاب لثه در اطراف بافت نرم و در استخوانی که بافت اطراف ایمپلنت را تشکیل میدهد دیده میشود، این عارضه وخیم است و برای درمان نیاز به عمل جراحی دارد. علائم بیماری peri implant شبیه علائم بیماری لثه، یعنی به رنگ قرمز و ملتهب اطراف ایمپلنت میباشد یا اینکه بعضی افراد در هنگام مسواک زدن خونریزی دارند. همانند دندانهای طبیعی ایمپلنت های دندان به رعایت بهداشت و مسواک زدن مداوم احتیاج دارند، همچنین باید چک آپ های لازم را هرچند وقت یکبار انجام دهند.
عوامل خطرساز بیماری پری ایمپلنت
سایر عوامل خطرساز که باعث گسترش بیماری پری ایمپلنت میشود عبارتاند از: تشخیص قبلی بیماری پریودنتال، کنترل ضعیف تولید پلاک دندان، سیگار کشیدن و بیماری دیابت. این مورد که ایمپلنتهای دندانی را باید بهطور مداوم بهعنوان بخش جامع پریودنت مورد ارزیابی قرار دهیم بسیار اهمیت دارد. مهمترین بخش و نکتهی ایمپلنت دندان این است که مانند دندان طبیعی عمل میکند و نکتهی دیگر اینکه مانند دندان طبیعی میتواند باعث ایجاد بیماری شود، با رعایت بهداشت دهان و دندان، عمر ایمپلنت میتواند تا کل طول عمر زندگی انسان به درازا بکشد.
دیدگاهتان را بنویسید