تاریخچه ایمپلنت در جایگزینی دندان از دست رفته
استفاده از ایمپلنت یک راهحل بسیار کاربردی میباشد، اگرچه تحقیقات دربارهی ایمپلنتهای دندانی، مواد و تکنیکها افزایش یافته و همچنین در حال افزایش است، اما هنوز هم کارهای زیادی در زمینهی استفاده بهتر از مواد زیستی، طراحی ایمپلنت، اصلاح سطح و بهبود عملکرد سطوح برای بهبود نتایج بلندمدت درمان وجود دارد. در ادامه به تاریخچه ایمپلنت پرداخته میشود.
تاریخچه ایمپلنت
از دست دادن دندان یک مشکل رایج میباشد و ممکن است به دلایلی مانند ضربه و حوادث مختلف این اتفاق بیفتد، استفاده از ایمپلنت جهت پشتیبانی برای جایگزینی دندان از دست رفته تاریخچهی طولانی مدت دارد. مطالعات انجام شده در جامعه دندانپزشکی آمریکا نشان میدهد که 69 درصد افراد بزرگسال در ردهی سنی 35 تا 44 حداقل یکدندان از دست رفته بر اثر تصادف، تحلیل لثه، پوسیدگی دندان و یا از دست دادن ریشهی دندان دارند.
در سنین 74 ساله، 26 درصد افراد همهی دندانهای اصلی خود را از دست دادهاند، بنابراین مطالعات انجام شده در ایمپلنتهای دندانی نشان میدهد که در هر سال حدود 100000تا 300000 ایمپلنت دندان برای افراد توسط جراحی قرارداده میشود که برابر است با تعداد اندام مصنوعی مثل زانوی مصنوعی یا ران مصنوعی که در هر سال قرار داده میشود. تحقیقات در زمینهی ایمپلنتهای دندانی، مواد، طراحی و تکنیکهای آن در سالهای اخیر افزایشیافته و انتظار میرود در آینده نیز چند برابر شود.
سابقه ایمپلنت های دندان
تاریخچهی ایمپلنتهای دندان به مصر باستان برمیگردد، زمانی که صدف دریایی و یا سنگ در استخوان فک بهجای دندان از دست رفته مورداستفاده قرار میگرفت، نوع دیگری از ایمپلنت جایگزین دندان که شواهد آن موجود است استفاده از فلزات نجیب که بهصورت ریشه دندان شکل گرفته، مورد استفاده قرار میگرفته است. ایمپلنتهای دندان دارای سابقهی چندین ساله میباشد که از تمدنهای اولیه بیش از 2000سال پیش در آمریکای جنوبی و مناطقی در آسیای مرکزی و مدیترانه آغازشدهاند، یافتههای باستانشناسی نشان میدهند که دندان از دست رفته با استفاده از سنگ، پوسته و استخوان و طلا جایگزین میشده است.
در حدود سال 1930 یافتههای باستانشناسی در هندوراس نشان میدهد که تمدن مایا دارای اولین نشانههای استفاده از ایمپلنت دندانی بهجای دندان میباشد، 600 سال بعد زمانی که یکتکه فک با ایمپلنت در حفاریها پیدا شد نشان داد که صدفهایی در داخل فک هستند که بهعنوان ایمپلنت جایگزین دندان از دست رفته مورداستفاده قرارگرفتهاند. در زمان قرون وسطی، کاشت ایمپلنت با استفاده از آلوگرفت(allograft) و زنوگرفت(xenograft) انجام شد، اما زیاد مورد استقبال واقع نشد زیرا باعث به وجود آمدن بیماریهای عفونی و حتی مرگ میشد.
منشا پیدایش ایمپلنت
تاریخچهی کاشت دندان با ایمپلنت از جنگ جهانی دوم آغاز شد، زمانی که خدمات پزشکی برای افراد حاضر در جنگ انجام میشد، دکتر نورمن گلد دربارهی جایگزینی دندان با فلزاتی که جایگزین قسمتهای مختلف بدن که دچار آسیب شده بودند میشد، اندیشید و شروع به کاربرد آنها جهت جایگزینی دندان ازدسترفته کرد، این موفقیت آغاز استفاده از مبانی ایمپلنت در دانشگاهها و تدریس در مجامع دندانپزشکی شد، یکی از پیشرفتهای ایمپلنتولوژی در سال 1957 به وقوع پیوست، زمانی که جراح ارتوپد(ingvar brenmark) شروع به مطالعه دربارهی بهبود و بازسازی استخوان کرد، در این زمان مشاهده شد که استخوان با موفقیت و بدون هیچ شکست و رد جراحی در اطراف ایمپلنت فلزی (تیتانیومی) تشکیل شد که به اصطلاح بازسازی استخوان نامیده شد.
تهیه شده در گروه کلینیک دندانپزشکی مدرن
دیدگاهتان را بنویسید