مینی ایمپلنت دندان یک نوآوری در دنیای خدمات دندانپزشکی محسوب می شود.این ایمپلنت های دندان هر روز محبوب تر می شوند.سوال اصلی این است که آیا این روش ایمپلنت دندان برای شما مناسب است یا خیر؟

مینی ایمپلنت دندان

شما شاید برای بازگرداندن زیبایی دندان های خود برای انتخاب میان دو روش ایمپلنت دندان به روش سنتی و مینی ایمپلنت دندان نتوانید انتخاب کنید به همین دلیل سعی می کنیم در این مقاله تفاوت های این دو روش را بیان کرده و مزایا و معایب هر کدام را برای شما ذکر کنیم تا با آگاهی بیشتر یکی از این دو روش را برای رفع بی دندانی خود انتخاب کنید.

ایمپلنت دندان برای جایگزین کردن دندان از دست رفته و یا پوسیده به عنوان روش طلایی شناخته می شود اما این روش برای همه بیماران مناسب نمی باشد.هزینه ایمپلنت سنتی در صورتی که چند دندان از دست رفته داشته باشید ممکن است برای شما زیاد باشد.در برخی موارد مینی ایمپلنت دندان جایگزین مناسبی برای روش سنتی است.مینی ایمپلنت ها باریک تر و ارزان تر هستند و برای کشت آنها به جراحی کمتری نیاز دارد.

در عکس زیر می توانید تفاوت ساختاری ، ظاهری و اندازه های این دو نوع را ببینید:

ساختار مینی ایمپلنت

مینی ایمپلنت ها از همان جنس ایمپلنت های سنتی یعنی تیتانیوم ساخته می شوند ولی قطر فیکسچر یا ریشه در این ایمپلنت ها کمتر است.بعد از کشیدن دندان استخوان فک و لثه در محل بی دندانی شروع به تحلیل رفتن می کند.همچنین استخوان فک به دلیل افزایش سن و یا پوکی استخوان می تواند استحکام خود را از دست بدهد.

اگر فردی تراکم و استحکام استخوان در ناحیه فک را نداشته باشد و پیوند استخوان نیز به دلایل پزشکی میسر نباشد این روش مناسب است ، زیرا به تراکم استخوان کمتری در مقایسه با روش سنتی نیاز است.مینی ایمپلنت دندان از یک پایه پیچی بهره مند است که بدون نیاز به برش لثه و بصورت مستقیم روی استخوان فک نصب می شود.این روش با اینکه هزینه کمتر ی دارد و جراحی کمتری نیاز دارد د عوض دوام و کارایی کمتری نسبت به ایمپلنت سنتی دارد.

هزینه مینی ایمپلنت دندان

مقدار هزینه ای که این روش درمانی دارد به چند عامل بستگی دارد:

• پیچیدگی و مدت زمان لازم برای اجرای پروسه درمان
• کیفیت مواد مورد استفاده
• آیا برای انجام پروسه به بیهوشی نیاز است یا خیر.

با همه این موارد باز هم هزینه مینی ایمپلنت دندان کمتر از روش سنتی است.به این نکته نیز توجه کنید که پروسه های پیوند استخوان شامل این موارد نیست و در موارد بسیار معدودی نیاز به این کار می باشد که هزینه آن جداگانه محاسبه می شود.برای بهره مندی از این روش درمانی می توان به کلینیک دندانپزشکی و یا دندانپزشکی که در این زمینه تخصص و تبحر دارد مراجعه کرد.

انواع مینی ایمپلنت دندان را در تصویر زیر مشاهده می کنید:

مزایا مینی ایمپلنت

شاید کمی انتخاب بین این دو روش کمی گیج کننده به نظر برسد.ممکن است شما یک دندان از دست داده باشید و یا ممکن است چندین دندان را از دست بدهید به همین دلیل باید در مورد مزایا و معایب این روش در بلند مدت مطلع شوید.

• نیاز به جراحی های پیچیده و سخت فلپ دندان (جراحی لثه) نیست.همانطور که از نام این روش پیداست برای کاشت این ایمپلنت ها نیازی به جراحی های زمانبر فلپ لثه نمی باشد و در مدت زمان کمتری بهبود می یابد.
• زمان بهبود و به نتیجه رسیدن این روش نسبت به ایمپلنت سنتی و دندان مصنوعی کمتر است و مانند دندان مصنوعی احساس ناخوشایندی نخواهید داشت.
• در اکثر موارد نیازی به پرداخت هزینه اضافی برای پیوند استخوان وجود ندارد.
• درد و ناراحتی در دوره بهبودی در روش مینی ایمپلنت دندان بسیار کمتر است و نیازی به مصرف مسکن های قوی ندارید.
• برخلاف دندان مصنوعی ، این دندان ها هنگام عطسه کردن بیرون نمی آیند و باعث خجالت نمی شوند.
• از تحلیل رفتن استخوان و لثه و در نتیجه آن تغییر ظاهر شما و بد تر شدن آن جلوگیری می کند.
• عوارض جانبی کمتری دارد
• در مقایسه با ایمپلنت به روش سنتی مقرون به صرفه است.

معایب

• در جاهایی از استخوان فک که عمق استخوان کم باشد قابل استفاده نمی باشد.
• اگر دندان قروچه دارید و یا عادت دارید دندان ها را روی هم فشار دهید روش مناسبی نیست.

زمان لازم برای کاشت

برای انجام این پروسه در اکثر موارد از بی حسی موضعی استفاده می شود.زمان جراحی این روش بین یک تا دو ساعت می باشد.شیوه کاشت ایمپلنت به این روش با ایمپلنت سنتی کاملا متفاوت است.در این روش کاشت ایمپلنت و نصب تاج مصنوعی می تواند در یک روز قابل اجرا می باشد.

برای شروع پروسه درمان ، دندانپزشک یک عکس X-Ray از دهان شما میگیرد تا قبل از سوراخ کردن استخوان فک ، بهترین محل را برای کاشت ایمپلنت شناسایی کند.از این عکس ها هنگام جراحی برای تشخیص محل دقیق برای کاشت ایمپلنت استفاده می شود و به سبب این امر ، زمان جراحی بسیار کمتر می شود.

به محض اینکه محل مورد نظر برای جراجی و کاشت مینی ایمپلنت شناسایی شد ، دندانپزشک یک سوراخ کوچک توسط مته مخصوص روی لثه ایجاد می کند.مینی ایمپلنت به وسیله انتهای خود که طراحی شبیه به پیچ دارد به از طریق حفره ایجاده شده به استخوان فک بسته می شود.قسمت بالای ایمپلنت به منظور نصب کرون یا تاج دندانی بیرون از بافت لثه می ماند.

پس از این مراحل ، دندانپزشک جهت ساخت تاج های مصنوعی دوباره یک اسکن سه بعدی از دهان بیمار بگیرد و آنرا به لابراتوار کلینیک دندانپزشکی ارسال کند.در لابراتوار ها بیرون زدگی های پایه تاج ها اصلاح مسی شود و به کمک اسکنی که از قبل تهیه شده اقدام به طراحی تاج های مصنوعی برای مینی ایمپلنت ها می کنند.وقتی که طراحی تمام شد و بدون نقص بود بوسیله اورینگ ها روی ایمپلنت ها ثابت می شوند.

 بهبودی و مراقبت پس از کاشت مینی ایمپلنت دندان

پس از پایان پروسه جراحی و تا زمان آماده شده تاج های مصنوعی دندان پزشک برای جلوگیری از عفونت محل جراحی ، مقداری آنتی بیوتیک تجویز می کند و در کنار آن استفاده از دهان شویه های آنتی باکتریال را توصیه می کند.بهبودی این روش بسیار سریع تر از ایمپلنت دندان به روش سنتی است. البته خدمات دیگری نیز برای کاشت ایمپلنت دندان موجود است که توصیه می کنیم قبل از تصمیم گیری آنها را هم چک کنید.

تا زمانی که تاج های مصنوعی مناسب برای بیمار ساخته شود ، دندانپزشک تاج های موقت را روی مینی ایمپلنت ها قرار می دهد تا بیمار برای خوردن و آشامیدن در این بازه زمانی دچار مشکل نشود و همچنین پیوند مناسب و خوبی بین ایمپلنت ها و استخوان برقرار شود تا درجلسه ای که تاج های اصلی قرار است نصب شوند این فیکسچر ها ، آمادگی و کارایی لازم را داشته باشند.به این نکته توجه کنید که در این مدت از خوردن غذا های چسبناک و سخت خودداری کنید.

میزان موفقیت و دوام مینی ایمپلنت دندان

میزان موفقیت و دوام  این مینی ایمپلنت ها به کفیت ، مهارت دندانپزشک ، دقت لابراتوار  و مراقبت های پس از کاشت ایمپلنت مانند رعایت بهداشت مناسب دهان بستگی دارد.با رعایت نکات گفته شده دوام این روش همانند روش سنتی کاشت ایمپلنت می باشد.همه روش های ایمپلنت دندان نیازمند رعایت بهداشت دهان و دندان و همچنین ویزیت های دوره ای برای چک آپ و تشخیص های تخصصی برای جلوگیری از آسیب رسیدن به دندان ها و ایمپلنت ها می باشد.

اگر شما از روش مینی ایمپلنت دندان استفاده کرده اید ،  لطفا تجربیات ، نظرات و مشکلاتی که حین و پس از استفاده از این روش داشته اید را با ما به اشتراک بگذارید.

در دنیای امروز بیشتر کارها بر عهده ربات ها می باشد . جراحی مستقیم با این روش بیش ترین کاربرد را دارد. کاشت دندان با ربات ، راهنمایی قابل توجهی را به جهت کاشت ایمپلنت با کمترین میزان آسیب به بافت به جراحان ارائه می کند . گاهی برای  جراحان پیش بینی تراکم جراحی غیر ممکن می شود، به همین علت تمام تلاش خود را می کنند تا زاویه ایمپلنت را میلی متری تنظیم کنند. در چنین شرایطی معمولا جراحان ایمپلنت دو راه پیش رو دارند، اول اینکه از راهنمای جراحی استفاده کنند و یا اینکه با دانش خودشان جراحی را پیش ببرند، که هر کدام ریسک های مربوط به خود را دارد.

بیشتر بخوانید:ایمپلنت|صفرتاصدایمپلنت دندان

اما دانشمندان بر این باورند که کاشت دندان با ربات جراح ،انعطاف پذیری بالایی دارد ،که جراحی با سرعت بالایی پیش برده می شود. به همین دلیل با استفاده از سیستم ربات، جراحان می توانند با کمک نرم افزار مخصوصی راهنمایی لازم در جراحی را دریافت کرده و با موفقیت جراحی را پیش ببرند.

کاشت دندان با ربات جراح چگونه است؟

روش جراحی کاشت دندان با ربات به این صورت است که ربات جراح از طریق حسگرهای تعبیه شده، می توانند محل دقیق دریل را مشخص کند. با استفاده از همین حسگرها محل بی دندانی با دریل سوراخ شده ،سپس به وسیله همان ربات، ایمپلنت در آن محل قرار داده می شود. دقت در این نوع جراحی بسیار بالاست و تمام مراحل جراحی با تمرکز بالایی کنترل می شود.این سیستم جراحی به کمک دندانپزشکان عمومی که تبحر زیادی در جراحی ندارند آمده است، زیرا با کمک این نوع ربات باعث می شود میزان کم تبحری در دندانپزشک دیده نشده و راحت بتوان پروسه جراحی را با موفقیت به پایان رساند. این نوع ربات در دندانپزشکی  در حال همه گیر شدن است و امید است با این ربات نرخ شکست جراحی ایمپلنت به صفر برسد.

ویدئوی بالا در خصوص این زمینه تهیه گردیده است.

تاثیر کراتین بر بافت ایمپلنت

تاثیر کراتین بر بافت ایمپلنت و افزایش جلوه های زیبایی دندان نیازمند هماهنگی رنگ و ظاهر بافت های نرم با دندان های مجاور آن است، برای برطرف کردن نقص های بافت نرم قبل از کاشت ایمپلنت عمل های جراحی انجام می شود، اما نگهداری ساختار کلی بافت در اطراف ایمپلنت همچنان سخت است. به خصوص زمانی که ایمپلنت در موقعیت صحیح خود قرار ندارد. پژوهش های زیادی در ارتباط با تاثیر کراتین بر بافت ایمپلنت انجام شده است،و این موضوع را بررسی کرده اند. بحث های زیادی در مورد بودن یا نبودن مخاط کراتینی اطراف ایمپلنت وجود داشته است. هدف ما بررسی ضرورت وجود یا عدم وجود بافت کراتینی در سلامت ایمپلنت است. همچنین جراحی های مختلفی برای افزایش بافت کراتینی اطراف ایمپلنت انجام می شود.

تاثیرات کراتین بر بافت ایمپلنت چیست؟

برای اینکه بفهمیم بافت کراتینی چه نقشی در اطراف ایمپلنت دارد، ابتدا به بررسی آن می پردازیم.
Long و loe اولین کسانی بودند که تاثیر کراتین را بر روی لثه و دندان طبیعی مشاهده کردند. اکثر قسمت هایی که ضخامت کراتین کمتر از 2 میلی متر بود التهاب دیده می شد، در حالی که پلاکی وجود نداشت پس نتیجه گرفتند ضخامت دو میلی متر کراتین لثه برای سلامت آن کافی نیست.

پس از آن تحقیقاتی انجام گرفت تا نقش کراتین در از بین بردن التهابات بررسی شود.اما نتایج مختلف بود. امروزه نیز هنوز تضادهایی درباره این که افرادی که ضخامت لثه کمی دارند آیا احتیاج به پیوند بافت کراتینی دارند یا خیر؟وجود دارد . chung و همکارانش نشان دادند که اگر مقدارکراتین بر بافت ایمپلنت کافی نباشد، تجمع پلاک و التهاب لثه اتفاق می افتد. دیگر محقیقن نیز نتایج chung را تایید کردند، همچنین Bovri ثابت کرد ضخامت بالای دو میلی متر کراتین اطراف ایمپلنت باعث کاهش تحلیل استخوان فک و افزایش سلامتی بافت ها می گردد.

پس نتیجه بر این شد بیمارانی که مخاط کراتینی ندارند احتمال تجمع پلاک ها، درد بافت لثه هنگام مسواک زدن ، التهاب لثه، تحلیل استخوان و از بین رفتن زیبایی در این افراد وجود دارد.اما برخی پژوهش ها نشان دادند رابطه ی معکوس بین ضخامت کراتین و تحلیل مرز لثه ها وجود دارد.

Lum و همکارانش نشان دادند کم بودن ضخامت کراتین تاثیر منفی در سلامت بافت های دهان ندارد، محققین اعتقاد داشتند که مقدار کراتین موجود اهمیت دارد نه ضخامت آن. Esposito و همکارانش معتقد هستند شواهد موثقی درمورد این که اصلاح بافت ؛مفید است یا پیوند کراتین، وجود ندارد. آنها به این معتقدند اگر به مقدار کافی وجود داشته باشد، بهداشت دهان راحت تر انجام می شود.

روش های پیوند با کراتین جهت کاشت دندان

Apf

این معمول ترین روش افزایش ضخامت بافت کراتینی است. حداقل تحلیل استخوان و کنترل موقعیت لبه لثه پس از جراحی از مزیت های این روش است، همچنین در این روش میزان مرگ و میر کمتر است.این روش مناسب لثه های نازک نیست زیرا باعث ایجاد زخم های سفید می شود. این درمان هم به صورت تنها انجام می شود هم با ترکیب CTG.ترکیب apf با ctg می تواند حجم بافت پیوندی را افزایش دهد.

پیوندهای برگرفته از بدن خود بیمار

پیوندهای برگرفته از بدن خود بیمار به منظور پیوند بافت کراتینه fgg و ctg که می تواند حجم بافت پیوندی را افزایش دهد.
روش fgg هنگامی که با کمبود بافت کراتینه روبرو هستیم بسیار مفید است، و باعث کاهش التهابات می شود.اما وقتی هدف زیبایی است، ctg یک فرآیند مطلوب است.مرگ و میر بالا و زمان جراحی زیاد دلایلی است که پیوند استخوان از بدن خود فرد را محدود کرده است.

ماتریس کلاژن

کلاژن برگرفته از استخوان حیوانات به عنوان درمان جایگزین مطرح شده است. CM در تشکیل استخوان و بافت نقش دارد در حالیکه CTG فقط به تشکیل بافت کمک می کند. CM زمان جراحی و مرگ و میر کمتری نسبت به CTG دارد و نتایج رضایت بخشی را در پی دارد، اگرچه بافت پیوندی آن کمتر است.

نتیجه گیری: تاثیر کراتین بر بافت اطراف ایمپلنت

حضور بافت کافی کراتین اطراف ایمپلنت ،باعث کاهش التهابات لثه ای می شود، اما اینکه کدام روش بهترین فرآیند پیوند استخوان است و یا اینکه افزایش مقدار بافت کراتین به نفع بیمار است یا خیر مشخص نیست.

ایمپلنت دندان در بیماران ED  ،ED ترکیبی از چندین بیماری ژنتیکی است. این بیماری نقص مادرزادی در 2 یا چندین اندام است، این بیماری از هر 100000نفر در یک نفر اتفاق می افتد، تقریبا 132 بیماری ارثی مرتبط با ED کشف شده است. این بیماری معمولا بر روی مو، دندان، ناخن، غدد عروقی و ساختار جمجمه و انگشتان اثر می گذارد،در ناحیه فک و دهان سرعت رشد فک ها را کم می کند، رشد نواحی مرزی لثه را کاهش می دهد و ممکن است بر روی رشد دندان ها هم اثر بگذارد،همچنین سوالی که پیش می آید این است که آیا ایمپلنت دندان در بیماران ED  امکان پذیر است یا خیر؟

ایمپلنت دندان در افراد مبتلا به بیماری ED :

در بیماری ED ترشح بزاق محدود می شود، و دندان ها نیز بد شکل و بد ریخت می شود، این بیماران یا بخشی از دندان ها را ندارند (6 تا یا بیشتر) یا کل دندان ها را،  در این موارد از پروتز متحرک استفاده می شود. اگر مقدار استخوان فک کافی باشد، پروتز متحرک بر پایه ایمپلنت درمان مناسبی برای این افراد می باشد، نداشتن دندان در این افراد مادرزادی است به همین دلیل است که کاشت ایمپلنت مطرح می شود. موضوع دیگری که بسیار اهمیت دارد این است که رشد جمجمه بر عملکرد ایمپلنت اثر می گذارد، هدف از این پژوهش این است که درصد موفقیت و نتیجه کاشت ایمپلنت در این بیماران بررسی شود. به این منظور 90 مقاله مرتبط بررسی شد که در آن 1472 ایمپلنت برای 228 بیمار کاشته شده بود، میانگین سنی بیماران بین 2 سال تا 56 سال بود.
معمولا کاشت دندان پس از پایان سن رشد انجام می شود،کمبود بزاق در این بیماران باعث خشک شدن مخاط دهان فرد می شود و این موضوع برای بیمارانی از پروتز متحرک استفاده می کنند مشکل ایجاد می کند.

بعضی پزشکان توصیه می کنند بیماران ED قبل از پایان سن رشد اقدام به کاشت ایمپلنت کنند . پژوهش ها نشان داده است که کودکانی که بیماری ED دارند بین 5 تا 7 درصد دچار شکست ایمپلنت می شوند که این اتفاق بین 52 تا 70 ماه اتفاق می افتد.نرخ عدم موفقیت کاشت ایمپلنت دندان در بیماران EDT، در بین افراد بزرگسال از کودکان کمتر بود. میزان عدم موفقیت آن مشابه افرادی است که سالم هستند. نداشتن دندان به صورت مادرزادی باعث تحلیل استخوان شده و منجر به محدودیت درمان با ایمپلنت می شود. بیش تر پژوهش ها در این زمینه در مقیاس کوچک و در بازه زمانی کوتاه بودند. مطمئنا بررسی در بازه های طولانی تر میزان موفقیت را پایین می آورد.
بهترین زمان برای کاشت ایمپلنت کودکان همچنان مورد بحث است ، بازسازی دهان افرادی که دچار این بیماری هستند و دندان های بسیار کمی دارند به جویدن آن ها کمک خواهد کرد و باعث می شود کیفیت زندگی و اعتماد بنفس آن ها افزایش پیدا کند، و جایگاه بهتری در جامعه پیدا می کنند. این پژوهش نشان می دهد در یک بازه زمانی متوسط، کاشت ایمپلنت برای این بیماران موفقیت بالایی را به دنبال دارد. اما متخصصان باید این نکته را در نظر داشته باشند که  سن کاشت ایمپلنت بسیار مهم است. چرا که ایمپلنت ها در فرآیند رشد شرکت نمی کنند و همین موضوع  ممکن است منجر به شکست ایمپلنت در این بازه زمانی شود، در نهایت به این نتیجه رسیدیم که کاشت ایمپلنت در بیماران ED میزان موفقیت بالایی دارد

سطح ایمپلنت دندان

نقش توپوگرافی های سطح ایمپلنت دندان بر فرآیند استئواینگریشن (فرآیند ادغام) به شدت مورد بحث قرار گرفته است. در این میان اهمیت زبری سطح ایمپلنت دندان در بیماران با سابقه پریودنتال رشد فزاینده ای پیدا کرده است.

ارتباط زبری سطح ایمپلنت با بیماری پریودنتال

ایمپلنت‌های تیتانیومی زبر یکی از ابزار درمانی در دندانپزشکی ایمپلنت می‌باشند  که ازنظر سطح پوشش به 3 دسته تقسیم می‌شوند؛ صاف، متوسط و زبر. معمولاً ایمپلنت‌های زبرتر سطح تماس بیشتری بااستخوان دارند. برخی پژوهش‌ها نرخ موفقیت بالاتر را به ایمپلنت‌ها با زبری متوسط نسبت داده‌اند. همچنین ایمپلنت‌های زبرتر نیروی بیشتری برای برداشتن نیازمندند.

از طرف دیگر سطح این نوع ایمپلنت‌ها موجب می‌شود باکتری‌ها راحت‌تر و بهتر به سطح بچسبند، زیرا ایمپلنت‌های زبر بیش‌تر در معرض جذب پلاک هستند، این نقص موجب می‌شود التهاباتی در اطراف ایمپلنت‌های زبرتر ایجاد شود. بیماران سیگاری و کسانی که سابقه التهابات لثه‌ای داشته‌اند بیشتر در معرض خطر هستند. پزشکان در مورد این دسته از بیماران، ایمپلنت هایی با زبری‌های مختلف و سطوح اصلاح‌شده ( پلاسما شده، اسید شویی شده، بلاست شده و اکسیدشده، دارای پوشش هیدروکسی آپاتیت یا ترکیبی از این‌ها ) پیشنهاد  می‌کنند.

دانشمندان در پژوهشی ثابت کردند بیمارانی که سابقه التهابات لثه‌ای دارند، به شکل جدی در معرض تحلیل استخوان لثه و خرابی ایمپلنت هستند؛ اما در پژوهش دیگر برخلاف این گزارش‌شده ؛ افراد باسابقه التهابات لثه‌ای نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت بالایی  داشتند.

زبری سطح ایمپلنت

چندین مطالعه بر روی حیوانات نیز انجام‌شده که در آنان تأثیر زبری سطح ایمپلنت‌ها را بر روی التهابات بررسی‌شده است. نتایج بدین‌صورت بود  که سطح زبرتر موجب التهابات بیشتر شد. همچنین مشاهدات بر روی انسان‌ها نیز نشان داد که ایمپلنت‌های صاف، کمتر درخطر التهابات هستند و نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت در آن‌ها بیشتر است.
بنابراین این سؤال به وجود می‌آید که آیا در مورد بیمارانی که سابقه التهابات لثه‌ای دارند می‌بایست ایمپلنت صاف استفاده کرد یا خیر؟

به راین اساس پژوهش‌های زیادی به‌منظور ارزیابی تأثیر زبری سطح ایمپلنت بر نرخ موفقیت آن، تحلیل استخوان‌های مرزی و وقوع التهابات در بیماران باسابقه التهابات لثه‌ای صورت گرفته است.
با بررسی 6 پژوهش که در آن‌ها 1342 ایمپلنت مورد ارزیابی قرار داده‌شده‌اند، نرخ موفقیت ایمپلنت‌های صاف بین 84.9 الی 97.1 درصد بود اما برای ایمپلنت‌های زبر بین 100 الی 80 درصد بود. همچنین میانگین تحلیل استخوان‌های مرزی برای ایمپلنت‌های صاف بین 0.33 الی 0.48 میلی‌متر بوده است.

انواع ایمپلنت دندان

انواع ایمپلنت دندانی بسته به نوع جنس یا شکل ظاهری که دارد می تواند متفاوت باشد. ایمپلنت دندان یک روش رایج جهت جایگزین کردن دندان از دست‌ رفته می‌باشد. بر اساس کاربردها و شرایط، ایمپلنت‌ها به انواع مختلفی دسته ‌بندی می ‌شوند. ما در این مقاله به انواع ایمپلنت دندانی از نظر مشخصات فنی می‌پردازیم که به ۴ دسته کلی تقسیم می‌شوند: ۱- طراحی ایمپلنت ۲- مکانیسم جوش خوردن با استخوان ۳- طراحی میکروسکوپیک بدنه ۴- مواد مورد استفاده. همچنین در این مقاله با انواع ایمپلنت دندان از نظر برند آشنا خواهیم شد که از جمله آن ها می توان به ایمپلنت آمریکایی ، ایمپلنت آلمانی ، ایمپلنت سوئیسی ، ایمپلنت کره ای و دیگر کشور های تولید کننده ایمپلنت به همراه برند ها و کمپانی هایشان اشاره می کنیم.

بیشتر بخوانید:ایمپلنت|صفرتاصدایمپنت دندان

انواع ایمپلنت دندان بر اساس طراحی

ایمپلنت Endosteal

این ایمپلنت‌ ها از مواد فلزی، سرامیکی یا پلیمری ساخته‌ شده‌اند که به شکل تیغه، پیچ یا پین موجود هستند. این روش رایج‌ ترین روش برای استفاده در مراحل ایمپلنت دندان می‌باشد و تا حدودی ایمن‌تر است. ایمپلنت راموس از جنس تیتانیوم و از ابزاری به شکل نعل اسب ساخته‌شده است و در بالای بافت لثه قرار داده می‌شود. قسمت ریشه آن شبیه به دندان‌های طبیعی است، ایمپلنت‌ های تیغه‌ای شکل خیلی نازک و با صفحات فلزی بلند هستند که در استخوان قرار داده‌شده است.

ایمپلنت subperiosteal

این ایمپلنت‌ ها از جنس فلز سبک‌ وزن هستند و در زیر استخوان قرار می‌گیرند. معمولا برای افرادی که دارای ساختار فک محدودی هستند استفاده می‌شود.

ایمپلنت transosteal

ابن ایمپلنت‌ها برای افرادی هستند که استخوان آرواره کافی ندارند. در ادامه به انواع ایمپلنت دندانی اشاره شده است.

ایمپلنت intramucosal

این ایمپلنت‌ ها بر اساس شکل قارچ و از جنس تیتانیوم طراحی‌ شده‌اند، معمولا دندان‌ های فک بالایی را حمایت می‌کنند. ایمپلنت در دو ردیف قرار داده‌شده است و سپس دنچر روی ایمپلنت قرار می‌گیرد.

مکانیسم جوش خوردن انواع ایمپلنت دندان با استخوان

مکانیسم جوش خوردن ایمپلنت به دو دسته جوش خوردن بااستخوان و فیبر طبقه‌بندی می‌شود. جوش خوردن با استخوان: از زمانی که ایمپلنت در استخوان فک بالا یا پایین کاشته می‌شود فرآیند جوش خوردن اتفاق می‌افتد. اساس موفقیت هر ایمپلنت سرعت و کیفیت جوش خوردن است. طراحی سطح و آلیاژ باید طوری باشد که در کمترین زمان ممکن جوش خوردن اتفاق بیفتد. جوش خوردن با فیبر: ایمپلنت علاوه بر استخوان با بافت‌های نرم مثل لثه نیز در تماس است. سازگاری و جوش خوردن ایمپلنت با بافت‌های نرم بسیار حائز اهمیت است تا عوارض ایمپلنت دندان به حداقل برسد.

انواع ایمپلنت دندان بر اساس طراحی میکروسکوپیک بدنه

این نوع ایمپلنت بر اساس طراحی میکروسکوپی در شش نوع زیر طبقه بندی می شوند:

• ایمپلنت‌های سیلندر شکل: این نوع از ایمپلنت‌های دندانی به شکل سیلندر هستند که سطح کوچکی دارد. ایمپلنت‌های سیلندر شکل برای جایگزینی یک‌دندان در استخوان فک مورداستفاده قرار می‌گیرد.
• ایمپلنت رشته‌ای: سطح این ایمپلنت‌ها برای افزایش سطح ناحیه ایمپلنت طراحی‌شده است.
• ایمپلنت فلت: این ایمپلنت‌ها دارای شیب و به شکل فلات هستند و برای سادگی و تطبیق‌پذیری طراحی‌شده‌اند و بیش‌ترین استحکام را دارند.
• ایمپلنت سوراخ‌دار: این ایمپلنت با مخلوطی از استات سلولوز سوراخ شده و توسط ورقه فلزی سوراخ شده پشتیبانی می‌شوند.
• ایمپلنت‌های دندانی جامد: یک تقاطع دایره‌ای در استخوان ایجاد می‌کند.
• ایمپلنت‌های Hallow: این ایمپلنت‌ها به‌صورت سوراخ‌هایی در کناره‌های ایمپلنت به وجود آمده است.

انواع ایمپلنت دندان از لحاظ سطح

انواع سطح ایمپلنت عبارتند از:

• ایمپلنت با سطح صاف: برای جلوگیری از افزایش پلاک میکروبی این ایمپلنت‌ها به‌صورت صاف طراحی‌شده‌اند.
• ایمپلنت با سطح برش داده‌شده: برای پشتیبانی از استخوان فک، سطح این ایمپلنت‌ها برش داده می‌شود.
• ایمپلنت‌های با سطح بافت‌دار: جهت افزایش پیوند بین ایمپلنت و استخوان، زبری سطح ایمپلنت افزایش می‌یابد.
• ایمپلنت دارای پوشش سطح: مواد متخلخلی مثل تیتانیوم و هیدروکسی آپاتیتت برای ایجاد سازگاری بهتر ایمپلنت با استخوان بر روی ایمپلنت اعمال می‌شوند.

انواع ایمپلنت دندان از لحاظ مواد مورد استفاده

انواع ایمپلنت دندانی از نظر مواد مورد استفاده به چند دسته زیر تقسیم می‌شود:

• ایمپلنت فلزی: ایمپلنت فلزی معمولا از تیتانیوم ، فولاد ضدزنگ و کبالت تقسیم‌شده‌اند.
• ایمپلنت سرامیک: ایمپلنت با مواد سرامیکی مثل اسپری پلاسما برای تولید سطح‌فعال زیستی پوشیده شده‌اند.
• ایمپلنت ترکیبی کربن: از فولاد کربنی و ضدزنگ ساخته‌شده است.

انواع ایمپلنت دندان از نظر جراحی

انواع جراحی های ایمپلنت دندان در فرآیند ایمپلنت دندان جهت درمان بی دندانی، می‌تواند اعتماد به‌ نفس افراد را هنگام حضور در اجتماعات افزایش دهد و مانع از انزوای اجتماعی وی شود. طی آمار به‌دست‌آمده در سال‌های اخیر، 99.7 درصد افراد معتقدند که لبخند سالم ازنظر اجتماعی بسیار اهمیت دارد. در ادامه به معرفی انواع جراحی‌های ایمپلنت می‌پردازیم.

جراحی تک مرحله‌ای

در این نوع از جراحی، یک‌ پایه بلند ایمپلنت در درون لثه قرار می‌گیرد و تا بخش استخوان فک پیش می‌رود اما در داخل استخوان فک نمی‌رود. قسمت بالای ایمپلنت خارج از لثه قرار می‌گیرد، پس از آن لثه توسط بخیه بسته می‌شود و تنها ایمپلنت در معرض دید قرار می‌گیرد، این عمل به دندانپزشکان این اجازه را می‌دهد که بعد از بهبودی محل جراحی، پروتز( روکش) بر روی پایه ایمپلنت قرار بگیرد. ایمپلنت‌ های ساب پریوستئال رایج ‌ترین ایمپلنت‌ های تک‌ مرحله‌ای هستند که به‌ عنوان پایه جهت قرار دادن روکش ایمپلنت ‌های دندانی به‌ کاربرده می‌شوند، این نوع ایمپلنت بسیار گران است زیرا به دلیل کمبود فضای استخوان‌ های فکی باید به‌ صورت سفارشی قرار داده شود.

جراحی دو مرحله‌ای

کاشت ایمپلنت دو مرحله‌ای عمدتا مثل کاشت تک ‌مرحله‌ای هستند، با این تفاوت که ایمپلنت بوسیله دریل توسط جراح در درون استخوان فک قرار داده می‌شود، پس از قرار دادن ایمپلنت، شکاف لثه بسته می‌شود، و این به این معنی است که به یک جراحی کوچک برای قرار دادن روکش ایمپلنت دندان بر روی ایمپلنت احتیاج است. ایمپلنت‌ های اندوستیل یکی از اصلی‌ترین ایمپلنت‌ های دو مرحله‌ای هستند که این نوع از ایمپلنت‌ های دندان می‌توانند به‌ جای ریشه در درون استخوان قرار بگیرند که برای حفظ ساختار و همچنین مقاومت، در بخش دندان کاشته می‌شوند که طبیعی ‌تر به نظر خواهند رسید. نسبت به ایمپلنت تک مرحله ای قیمت کمتری دارند اما این نوع ایمپلنت برای همه کارایی ندارد. در واقع، کاشت ایمپلنت به مراقبت بیشتری نسبت به دندان طبیعی احتیاج دارد و در صورت رعایت نکرد نکات لازم ممکن است نتیجه حاصله از کاشت ایمپلنت دندان با رضایت همراه نباشد.

انواع ایمپلنت دندان از نظر برند

در انواع ایمپلنت دندان بهترین برند:

ایمپلنتی است که کیفیت و ماندگاری بالایی داشته باشد. جنس ایمپلنت از آلیاژ و تیتانیوم باشد و هر چه کیفیت این تیتانیوم و کیفیت طراحی سطح ایمپلنت بالاتر باشد، از کیفیت بالا تری برخوردار است و اینکه مطمئناً هزینه‌ی بیشتری هم خواهد داشت.

ایمپلنت آمریکایی

 ایمپلنت آمریکایی زیمر بیومت (zemmer biomet)

ایمپلنت سوئیسی

ایمپلنت سوئیسی استرامن  (ITI Strumann )

ایمپلنت سوئیسی استرامن جزو 5 برند ایمپلنت برتر دنیاست. این کمپانی با سابقه طولانی که در ساخت ایمپلنت دارد، اعتبار بالایی در این زمینه برای خود ایجاد کرده است. ولی به دلیل قیمت بالایی که محصولات کمپانی استرامن دارند، بسیاری از جراحان کاشت ایمپلنت از آن ها استفاده نمی کنند. برند استرامن در ایران به اسم ITI یا آی تی آی شناخته می شود که نمایندگی رسمی هم دارد. برند استرامن متنوع ترین قطعات را در ایمپلنت داراست و اگر هزینه کاشت ایمپلنت برایتان مطرح نیست، می تواند برایتان از بهترین گزینه ها باشد.

ایمپلنت سوئیسی اس اى سى (SIC)

ایمپلنت سوئیسی اس ای سی قدمت بالایی ندارد اما در ایران به دلیل پایین بودن قیمت آن نسبت به رقبای اروپایی نسبتا فروش خوبی را تجربه می کند. نمایندگی ایمپلنت سوئیسی اس ای اس در ایران با نام شرکت بن تاژ پارس فعالیت می کند.

ایمپلنت سوئیسی اس پى اى (SPI)

ایمپلنت سوئیسی اس پی ای ساخت کمپانی تومن مدیکال است که قدمت زیادی هم در ساخت ایمپلنت و موفقیت قابل قبولی در این زمینه دارد. این ایمپلنت سوئیسی با قیمت بالایی که دارد اما از ایمپلنت استرومن ارزان تر است که نمایندگی آن در ایران با نام بن تاژ پارس فعالیت می کند. ایمپلنت اس پی ای دارای انواع اکتیو است که درمان آن 45 روز به طول می انجامد. همچنین این برند با درجه A در وزارت بهداشت ایران ثبت شده است و به عنوان یک برند خوب در ایمپلنت توصیه می شود.

ایمپلنت سوئیسی ایده (Ihdeh)

ایمپلنت سوئیسی ایده که برند ضعیفی در این زمینه محسوب می شود به نام دکتر ایده است. قیمت پایین این ایمپلنت وسوسه زیادی در بیاری از دندانپزشکان ایجاد می کند.

ایمپلنت سوئیسی نئوبایوتک (neo biotech) یا  SEM

ایمپلنت سوئیسی نئوبایوتک به دلیل قیمت پایین جذابیت فراوانی برای بیماران و دندانپزشکان دارد و در ایران با نام سی ام ای شناخته می شود. تیمپلنت سوئیسی نئوبایوتک در مرحله جراحی خوب و با کبفیت است اما مشکلاتی مثل شل شدن پیچ اباتمنت در مرحله پروتزی دارد.

ایمپلنت سوئدی

ایمپلنت سوئدی استرا (AStraTech )

کمپانی ایمپلنت آسترا از سال 1985 در زمینه ساخت ایمپلنت فعالیت خود را آغاز کرد. در سال 1991 میکروترد توسط این کمپانی معرفی شد که باعث افزایش تماس استخوان و کاهش تحلیل آن می شود. همچنین در سال 1990 یک لول خاص به نام استئو استید توسط این کمپانی معرفی شد که بعث سریع شدن بازسازی و استخوان سازی می شود. این کمپانی بیشترین تحقیقات را در بین رقبای خود دارد و همچنین کمترین تحلیل استخوان در بین استفاده کنندگان این برند گزارش شده. این کمپانی توسط شرکت دنس پلی آمریکا خریداری شده ولی هنوز هم با همان اسم ایمپلنت آسترا فعالیت می کند که جزو ایمپلنت های گران به حساب می آید. نمایندگی رسمی این کمپانی در ایران به اسم شرکت خسرو مدیسا طب فعالیت می کند. اگر از لحاظ قیمت مشکلی ندارید، ایمپلنت آسترا بهترین انتخاب از نظر زیبایی و خط لبخند است.

ایمپلنت سوئدی نابل بیوکر (Nobel biocare)

ایمپلنت نابل بایوکر توسط پرفسور برنمارک برای اولین بار معرفی شد و بعد ها نسل جدید آن با ایجاد تغییراتی با نام نابل بایوکر وارد بازار شد. این کمپانی توسط یک شرکت آمریکایی خریداری شد. این برند نیز جزو بهترین ها در بین برند های معتبر ایمپلنت است.

ایمپلنت آلمانی

ایمپلنت آلمانی زایو (Xive)

ایمپلنت آلمانی زایو یک برند ساده اما حرفه ای است. کمپانی دنس پلی یک کمپانی ایمپلنت آلمانی تحت لیسانس آمریکا است. محصولات این برند از گرید یک تا پنج تیتانیوم بسته به کاربرد هر قطعه طبقه بندی شده است. این کمپانی احترام زیادی برای مخاطبان خود قائل است و این موضوع را می توان از کیت جراحی، جدول آنالیز قطعات و بسته بندی فیکسچر ها به وضوح فهمید.

ایمپلنت آلمانی بگو (Bego)

برند ایمپلنت آلمانی بگو با بنیانگذاری دکتر ویلهلم هربست که فعالیت خود را در سال 1890 آغاز کرد، در حال حاضر یکی از بهترین و فعال ترین کمپانی های دندانپزشکی آلمانی می باشد. ایمپلنت آلمانی بگو در محیطی کاملا عاری از آلودگی بسته بندی می شود. ایمپلنت آلمانی بگو از تیتانیوم گرید 4 ساخته می شود، که در سطوح مختلف عمل می آیند که باعث بوجود آمدن استاندارد جدیدی در ساخت ایمپلنت شده است.

ایمپلنت کره ای

ایمپلنت کره ای دنتیوم (Dentium)

ایمپلنت کره ای دنتیوم در ایران با نام ایمپلنتیوم شناخته می شود که پر فروش ترین ایمپلنت کره ای در کشورمان است. سهولت اجرای درمان با استفاده از ایمپلنت کره ای دنتیوم و قیمت مناسب آن تاثیر زیادی در این موضوع داشته است. در گرید بندی ایمپلنت های کره ای ، این برند رتبه سوم را دارد.

ایمپلنت کره ای اوستم (Osstem)

ایمپلنت کره ای اوستم یکی از معروف تری برند های کره ای است. اولین کمپانی ایمپلنت در کره برند اوستم است. همچنین تنها برند ایمپلنت کره ای که توسط سازمان غذا داروی آمریکا تایید شده است و قابلیت رقابت با برند های مطرح دنیا را دارد این برند است. دو نوع از ایمپلنت های اوستم در ایران ارائه شده است که نوع اس ال ای و سی پی با قابلیت ساخت پروتز در دو ماه است.

ایمپلنت کره ای مگاژن (Megagen)

ایمپلنت کره ای مگاژن جزو برند های مطرح ایمپلنت کره ای است. این کمپانی توسط شرکت استرومن خریداری شد که این اتفاق به محبوبیت آن افزود. هم اکنون ایمپلنت مگاژن هم در کره و هم در اروپا تولید می شود. نمایندگی رند ایمپلنت کره ای مگاژن ( استرومن ) در ایران با نام مهرابن پخش فعالیت می کند.

ایمپلنت کره ای دى او (Dio)

ایمپلنت کره ای دی او هم یک برند معتبر کره ای در این زمینه است. که کمپانی مطرح دنس پلی آمریکا به همراه زایو استر و انکیلوز این برند را هم خریداری کرده است. این برند ایمپلنت از لحاظ هزینه ای می تواند مناسب باشد. نمایندگی این برند در ایران با نام افرند اطلس فعالیت می کند.

 ایمپلنت فرانسه

ایمپلنت فرانسوی اى دى اى (IDI)

ایمپلنت فرانسوی ای دی ای یا iDi حضور طولانی مدتی در ایران در زمینه ایمپلنت دندان و آموزش آن دارد. تنوع و طراحی فیکسچر ها  در نوع خود منحصر بفرد و جالب است. همچنین این نوع ایمپلنت ها قیمت مناسبی دارند.

ایمپلنت فرانسوی یوروتکنیکا (Euroteknica)

ایمپلنت فرانسوی یوروتکنیکا قیمت منطقی و گارانتی خوبی از طرف کمپانی دارد. نمایندگی این برند در ایران با نام شرکت اعتماد تجارت کیهان فعالیت می کند.

ایمپلنت چینی

ایمپلنت چینی وانژو Wenzhou Trasdo Medical Instrument Co

ایمپلنت چینی هونگ کو  Hung Kuo Medical Instrument Co Ltd

ایمپلنت چینی گرین دنتک Green DenTech Co Ltd

ایمپلنت های ایرانی

ایمپلنت ایرانی شرکت کیمیاکاشت اطبا

ایمپلنت ایرانی سینابایونیک

امیدوارم توانسته باشیم در این مقاله کلینیک مدرن شما را با انواع ایمپلنت دندان از نظر طراحی و برند تا حد قابل قبولی آشنا کنیم.

جدیدترین روش کاشت ایمپلنت کاشت ایمپلنت دندان یک صنعت بزرگ است که تا سال 2020 بیش از 4.4 میلیارد در سطح جهان درآمدزایی خواهد داشت. بررسی‌ها نشان داده ‌اند 69 درصد افرادی که بین 35 تا 44 سال سن دارند، حداقل یک‌ دندان دائمی خود را ازدست ‌داده‌ اند و 26 درصد افراد حدوداً 74 ساله، همه دندان ‌های دائمی خود را از دست خواهند داد. صنعت کاشت ایمپلنت و دندان‌پزشکان این حوزه برای پیشرفت سریع‌تر ، باید آخرین تکنیک‌های درمان با ایمپلنت را بدانند تا بیماران از بابت موفقیت درمان و مراقبت‌های بعدازآن مطمئن باشند. امروزه تکنولوژی به‌صورت چشمگیری در حال تغییر و تحول است.

بیشتر بخوانید:ایمپلنت|صفرتاصد ایمپلنت دندان 

دندان‌پزشکان با بهره‌گیری از جدیدترین روش کاشت ایمپلنت می‌توانند به یافته‌های خود اضافه کنند و درمان بیماران با موفقیت بالا تری انجام دهند. با افزایش جمعیت سالمندان، باید به شکلی برنامه‌ریزی کرد که متخصصان ایمپلنت با کمبود زمان برای درمان سالمندان مواجه نشوند. اولین رویکرد، افزایش آگاهی جامعه نسبت به مراقبت‌ های پزشکی و پیشگیری است. شواهد نشان می‌دهند که در حدود 5000 سال اخیر از صدف، سنگ و فلزات توسط تمدن ‌های باستانی برای جایگزین کردن دندان استفاده‌ شده است. این موضوع حکایت از اهمیت دندان و جایگزینی دندان‌های از دست رفته از گذشته تاکنون دارد.

جدیدترین روش کاشت ایمپلنت با تکنولوژی روز

امروزه با کاشت ایمپلنت احتمال تحلیل استخوان تقریبا به صفر رسیده است. در حال حاضر طراحی و ساخت به کمک کامپیوتر (CAD-CAM) انجام می‌شود. به کمک کامپیوتر می‌توان نمونه مشابه دندانی که قرار است کاشته شود را طراحی کرد. این روش به بیماران بهترین درمان را در کمترین زمان ممکن ارائه می‌دهد. حتی قبل از جراحی نیازهای بیماران و پرسش‌ها و جستجوی آن‌ها را می‌توان با همین تکنولوژی پاسخ داد.

طراحی لبخند دیجیتالی از تکنولوژی تصویربرداری استفاده می‌کند و پیش‌بینی درمان را پیش از شروع کار نشان می‌دهد. این تصاویر دیجیتالی بر مبنای مدل‌های عمیق از دندان‌های بیمار است و شک و تردید بیماران را در مورد درمان‌های بالقوه برطرف می‌کند. جدیدترین روش کاشت ایمپلنت، راه ایده آلی را برای درمان بیمار فراهم کرده است. سیستم ایمپلنت CAMLOG، نرم‌افزار برنامه‌ریزی دیجیتال است که راهنمایی برای رسیدن به محل کاشت ایمپلنت ایده آل بیمار می‌باشد. اگرچه ترکیب راه‌حل‌های دیجیتال نیاز به هزینه‌های نصب اولیه دارند اما استفاده از آن باعث بهبود کارایی در درمان و سهولت همکاری با آزمایشگاه‌ها می‌شود و همچنین باعث صرفه‌جویی در وقت و هزینه خواهد شد. سیستم CAMLOG در حال حاضر در آلمان به‌عنوان سیستم شماره یک ایمپلنت مورداستفاده قرارمی گیرد.

تهیه شده در کلینیک دندانپزشکی مدرن

نداشتن دندان خوشحال‌کننده نیست، موضوعی ناراحت‌کننده بوده و برای بعضی افراد شرم‌آور است.در این مواقع می‌توان از ایمپلنت استفاده کرد، اما کاشت ایمپلنت دارای یک دوره طولانی‌مدت است تا شخص صاحب دندان شود، به همین دلیل کاشت ایمپلنت یک روزه دندان یک گزینه عالی برای بسیاری از متقاضیان هست.

تفاوت کاشت ایمپلنت یک روزه دندان و معمولی :

تفاوت بین ایمپلنت‌های فوری و ایمپلنت‌هایی که به روش رایج قرار داده می‌شوند، فاصله بین قرار دادن فیکسچر و روکش دندان است . در ایمپلنت یک‌روزه یا فوری، با توجه به موقعیت استخوان فک و میزان استخوان می‌توان هم‌زمان با کشیدن دندان، پایه ایمپلنت را قرار داد و میتوان در همان روز روکشی موقت به بیمار  داد و روکش اصلی را طی چند روز تحویل دهیم.
زمانی که شخصی بااستخوان تحلیل رفته تصمیم به کاشت ایمپلنت می‌گیرد، جراح پس از بررسی ابتدا باید پیوند استخوان را برای او انجام دهد. انواع پیوند استخوان در جراحی کاشت ایمپلنت برای افرادی که استخوان تحلیل رفته دارند وجود دارد؛ که استخوان از بخش‌های مختلف از بدن خود شخص تهیه می‌شود یا از پودر استخوان موجود در بازار به‌عنوان محرک برای رشد استخوان استفاده می‌شود ،تا قطر استخوان افزایش یابد.
در این صورت متقاضی پس از انجام graft یا پیوند استخوان باید مدتی را جهت افزایش قطر استخوان صرف کند، اما درروش کاشت ایمپلنت یک روزه دندان، قطر استخوان کافی بوده و جراح بلافاصله پس از قرار دادن پایه ایمپلنت یا فیکسچر، اباتمنت و درنهایت روکش را نیز قرار می‌دهد.این فرآیند با برش لثه و یا بدون برش لثه انجام می‌شود. درروش بدون برش لثه، جراحی اینگونه است که محل قرارگیری ایمپلنت گاها به وسیله راهنمای جراحی  مشخص شده و پایه ایمپلنت در آن قرار داده می شود.
ویدئوی بالا کاشت ایمپلنت در کلینیک دندانپزشکی مدرن در یک روز همزمان با کشیدن دندان را نشان می دهد.

علت عوارض کاشت ایمپلنت زیبایی دندان به یکی از دغدغه‌های امروزه بشر تبدیل‌ شده است و در هر سن و سالی ضرورت آن به‌وضوح دیده می شود، که کاشت ایمپلنت از یکی راه‌های دست‌یابی به آن است؛ اما همان‌طور که می‌دانید ایمپلنت دندان نیز همانند سایر جراحی ها با عوارضی همراه است از این رو  در این مقاله به شرح علت عوارض کاشت ایمپلنت پرداخته شده است.

دلایل موفقیت و یا شکست ایمپلنت دندان

بقای ایمپلنت در بیمارانی که به‌طور مناسب انتخاب‌شده باشند،بسیار بالا است، با این ‌حال ممکن است به دلایل مختلفی ایمپلنت‌ ها شکست بخورند و ممکن است خارج شوند. دانشمندان بیان می‌کنند که ممکن است ایمپلنت‌ها طول عمری به اندازه دندان طبیعی داشته باشند. عامل کلیدی که باعث موفقیت و بقای ایمپلنت می‌شود کیفیت لثه و مراقبت صحیح از ایمپلنت است.

علت عوارض کاشت ایمپلنت و انواع آن

عوارض ایمپلنت به دو دسته تقسیم می شود:

• عوارض زود هنگام
• عوارض دیر هنگام

عوارض زود هنگام:

از علت عوارض کاشت ایمپلنت می توان به عوارض زودهنگام آن اشاره کرد که معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که ادغام استخوان ایمپلنت که در فاز بیولوژیکی ایجاد می‌شود، با شکست روبرو شود.ضعف در تکنیک‌های جراحی، ناتوانی در دستیابی به ثبات اولیه، قرارگیری غیرعمدی ایمپلنت در طی فاز ادغام ایمپلنت و استخوان، عفونت و شرایط سیستمیک مانند دیابت کنترل نشده، بعضی از عواملی است که می‌تواند باعث از بین رفتن ایمپلنت شود.

عوارض دیرهنگام:

شکست های دیرهنگام به دلیل یک یا هردو موارد زیر اتفاق می افتد:

شکست های بیولوژیکی:

ناشی از بیماری پری ایمپلنت که از پلاک ایجاد می‌شود، در صورت عدم درمان باعث تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت و درنتیجه لقی و شکست آن می‌شود.

شکست های مکانیکی:

از دیگر علت عوارض کاشت ایمپلنت شرایط بارگذاری نامطلوب آن به علت طراحی ضعیف، شکست پایه، شل بودن اباتمنت و یا شکستگی روکش می باشد، ولی شکستگی در ایمپلنت کمتراتفاق می‌افتد.
امکان پیش‌بینی، اندازه‌گیری و پیش‌گیری از شکست‌های اولیه بسیار مشکل است، این در حالی است که شکست‌های دیرهنگام ممکن است سریعاً شناسایی شده و با موفقیت درمان شوند و در همان مراحل اولیه پروسه، متوقف شوند.
بنابراین هر دندان‌پزشک که مسئولیت درمان و پروسه کاشت ایمپلنت را به عهده می‌گیرد، باید توانایی ارائه روش‌های مراقبت از ایمپلنت دندان و سلامت بافت نرم را نیز داشته باشد؛ زیرا در غیر این صورت با افزایش سالانه افراد متقاضی کاشت ایمپلنت و عدم اطلاعات کافی درباره مراقبت صحیح از ایمپلنت، میزان بیماری پری ایمپلنت افزایش خواهد یافت.تا حد ممکن بایدسعی شود با شناخت علت عوارض کاشت ایمپلنت میزان آن را کاهش بخشیده تا به مرور زمان شاهد افزایش سطح رضایت مندی بیمار شویم.

پیامد نفوذ ایمپلنت به حفره سینوس کاشت ایمپلنت در ناحیه فک بالا، معمولا یک چالش در دندانپزشکی است. ارتفاع محدود به استخوان به خاطر بزرگ شدن سینوس و تحلیل لبه ی استخوان مانع از کاشت ایمپلنت می شود و ما شاهد پیامد نفوذ ایمپلنت به حفره سینوس خواهیم بود.به منظور جبران تحلیل استخوان چندین روش درمان مطرح شده است. یکی از کم تهاجم ترین راه کارها کاشت ایمپلنت با طول کوتاه است که در آن ، زمان جراحی ، هزینه، مراحل جراحی  و عوارض کمتر می شود.
روش درمانی جایگزین دیگر استفاده از استخوان باقیمانده که در بسترهای آناتومیکی مثل قسمت جلویی فک، جلوی گونه، ptergomaxillary، است، میباشد. همچنین استفاده از ایمپلنت های زایگوماتیک یا ایمپلنت های تریگویید که ادغام شده با ایمپلنت های قسمت های جلویی هستند ، نتیجه ی خوب و نرخ موفقیت بالایی را شامل میشوند .

تقویت سینوس ابتدا در سال 1980 توسط boyne مطرح شد .تقویت نواحی برشی زمانی که تحلیل کمتر است و امکان کاشت ایمپلنت با پایداری کافی هست انجام می گردد.سینوس فک بالا شکل هرمی دارد که در حفره های کناری بینی قرار دارد، سینوس ها با اپیتلیوم های تنفسی پوشانده شده اند، که وظیفه انتقال ترشحات مایع را بر عهده دارند. پوشش حفره سینوس فک را غشا scheiderian می نامند. سلامت این غشا در عملکرد و فرآیند تقویت سینوس بسیار تاثیرگذاراست و از برخی مشکلات جلوگیری می کند. اگرچه سوراخ شدن غشا از معمول ترین اتفاقاتی است که در 15.7 درصد موارد رخ می دهد. برخی شواهد حکایت از آن دارند که سوراخ شدن این غشا اثرات زیان باری برروی ایمپلنت نخواهد داشت. در واقع زمانی که سوراخ شدن غشا اتفاق افتاد، نیاز به استخوان بزرگی است . پس نرخ موفقیت کاشت ایمپلنت در سینوس های سالم و سوراخ تفاوت آنچنانی ندارد.
اما نفوذ ایمپلنت های کاشته شده به سینوس ها از طریق حفرات غشا schneiderian منجر به عوارض نامطلوبی شده است اما این پدیده به شکل مناسبی ارزیابی شده است.
هدف این پژوهش ارزیابی نرخ موفقیت ایمپلنت هایی است که به داخل حفرات سینوس ها نفوذ می کنند.

پیامد نفوذ ایمپلنت به حفره سینوس :

آیا نفوذ ایمپلنت به داخل حفره سینوسی هنگام دریل کردن یا قرارگیری ایمپلنت تاثیری بر روی موفقیت کاشت دندان دارد؟
در جواب به این سوال تحقیق جامعی برروی مقالات در این زمینه انجام نشده است.بزرگ شدن سینوس فک و تحلیل استخوان مرزی پس از کشیدن دندان رخ می دهد که می تواند با قرارگیری ایمپلنت سازش داشته باشد. همچنین کشیده شدن ایمپلنت به داخل حفره سینوسی امری مرسوم است، زمانی که ایمپلنت کمتر از 2 میلی متر به حفره سینوس نفوذ می کند، ماده مخاطی سینوس بلافاصله آن را می پوشاند. در مواردی که ایمپلنت با سینوس برخورد دارد و غشا آن را سوراخ نمی کند امکان تشکیل استخوان جدید بالای ایمپلنت وجود دارد، اما زمانی که نفوذ ایمپلنت به سینوس بیشتر از 2 میلی متر است، غشا قادر به ترمیم نیست پس خرابی های آن برروی سطح ایمپلنت جمع می شوند که می تواند منجر به سینوزیت گردد.
اما عوارض دراز مدت جمع شدن خرابی های غشا بر روی ایمپلنت و سوراخ شدن غشا تاکنون ارزیابی نشده است. در این پژوهش میزان فرورفتگی های مختلف ایمپلنت در طولانی مدت بررسی گردیده است.نتایج بدین صورت بود که نرخ موفقیت از نفوذهای بالای 4 میلی متر و پایین 4 میلی متر تفاوت آنچنانی ندارد، و به ترتیب 98.5 درصد و 99.5 درصد می باشد. نتیجه دوم این پژوهش تحلیل عوارض درمانگاهی و رادیولوژیکی نفوذ ایمپلنت به داخل سینوس است، عوارض درمانگاهی درپژوهش های مختلف بین 5 تا 14.3 درصد تغییر می کند. اصلی ترین عارضه درمانگاهی، خونریزی از بینی بوده است که در واقع جز عوارض خفیف محسوب می شود.
عوارض رادیولوژیکی نیز تقریبا پایین بود و 14.8 گزارش شد. معمول ترین عارضه ضخیم شدن غشا سینوس بود. این نتایج با پژوهش jung و همکارانش برروی سگ مطابقت داشت. او پس از 6 ماه پیگیری فهمید که فرورفتن ایمپلنت به حفره سینوسی باعث آسیب پذیری در آن ناحیه نمی شود، و هیچگونه تاثیر فیزیولوژیکی در آن ناحیه ندارد.
این پژوهش دارای محدودیت هایی است که اولین آن نبود گروه شاخص است چرا که نیاز است نتایج و عوارض قرارگیری ایمپلنت در استخوان خودی را با استخوان پیوند دهنده مقایسه کند.
دومی، نوع پژوهش های بررسی شده است که مربوط به گذشته هستند، سومی، نبود روش ارزیابی مناسب برای مقدار دقیق فرورفتن ایمپلنت به داخل سینوس است و اینکه آیا غشا سوراخ شده است یا نه. پژوهش های آینده می بایست بر روی مطالعه تصادفی روش های پیوندی تمرکز کند و میزان عوارض و رضایت بخشی بیماران را بررسی کند. علاوه بر این امکان قرار دهی ایمپلنت با طول کوتاه به منظور جلوگیری از ورود سینوس نیز جالب به نظر می آید.
نتیجه گیری:
این پژوهش نشان داد ورود ایمپلنت به حفره سینوسی بدون ماده پیوند دهنده تاثیری بر روی نرخ موفقیت آن ندارد. نرخ موفقیت آن 95.6 درصد است و ربطی به میزان ورود نیز ندارد. (کمتر از 4 میلی متر یا بالاتر).
ورود ایمپلنت به حفره سینوسی عوارض درمانگاهی و رادیولوژیکی را تحت تاثیر قرار نداد.
هم چنین تحقیقات گسترده ای می بایست در دستور کار قرار گیرد تا روش های مختلف را در مکان و شرایط بررسی کند و نتایج آن ها را مقایسه کند.

کاشت دندان به درمان گسترده و پراستفاده در جایگزینی دندان از دست رفته تبدیل شده است.برای این جایگزینی نیاز به حجم  کافی از استخوان میباشد،یکی از روش های تامین استخوان کاشت دندان با استفاده از GBR میباشد.این روش از بازسازی استخوان تکنیکی است برای افزایش فضای استخوانی جدید که این فضاها با رشد استخوان جدید هدایت می شوند.

عملکرد GBR در فضای استخوان

به جهت دستیابی به نتیجه ی قابل انتظار و طولانی مدت، بیمار باید برای کاشت ایمپلنت حجم کافی از استخوان را داشته باشد. بسیاری از بیماران متقاضی کاشت دندان، فاقد حجم کافی استخوان می باشند، اما روش های مختلفی وجود دارند که می توانند برای افزایش رشد بافت جدید و افزایش حجم استخوان مورد استفاده قرار بگیرند. یکی از این روش ها (GBR (GUIDE BONE REGENERATION می باشد، که  وقتی برای پر کردن نواقص استخوانی از استخوان جدید استفاده می شود ، GBR می تواند بهترین انتخاب باشد و نتیجه طولانی مدت ارائه کند؛ که باعث ثبات طولانی مدت ایمپلنت در محل جراحی می شود.

مفهوم جی بی آر در چند دهه گذشته معرفی شد. آزمایشات انجام شده در آن زمان بر روی بازسازی عصب و تاندون ها متمرکز بود.بعد ها مطالعات جدی تر نشان داد که GBR می تواند به طور پیش بینی شده جهت بازسازی استخوان جدید و بهبود نقص های استخوانی در اطراف ایمپلنت مورد استفاده قرار گیرد، در نتیجه طول و قطر استخوان آلوئولار افزایش می یابد.

کاشت دندان با استفاده از GBR چگونه است؟

وقتی فضایی به طور مستقیم در سطح استخوان ایجاد می شود، استخوان های جدید نیز می توانند در این منطقه رشد کنند، برای ایجاد این فضا باید از سلول هایی که وظیفه بازسازی استخوان را بر عهده دارند توسط غشا ممبرین حفاظت شود،اما این نکته اهمیت دارد که ممبرین قدرت کافی برای حفاظت از فضایی که دارای نقص استخوان است، را داشته باشد.اگر غشا یا ممبرین مناسب انتخاب شود پس از چندماه استخوان های سالم درمحلی که استخوان دارای نقص بود تشکیل می شود.

یکی از مسائلی که در هنگام استفاده از غشاها مورد توجه قرار می گیرند ، میزان جذب آ نها می باشد .درصورتی که یک غشا با سرعت زیاد جذب شود، می تواند بازسازی استخوان را تحت تاثیر قرار بدهد.غشا یا مبرین هایی که دیرجذب تر هستند، می توانند روند GBR را بسیار موفق تر و نتیجه مطلوب تری را به همراه داشته باشند و شرایط دستیابی به ارتفاع و عرض مطلوب را فراهم کنند.پس از انجام GBR استخوان تقویت شده دارای شرایط عالی برای قرار گیری ایمپلنت نسبت به قبل می باشد، در این شرایط بافت نرم لثه تحت تاثیر قرار نمی گیرد.

ممکن است احتیاج باشد که میزان بافت زیر لثه را کاهش دهیم تا  بتوان راحت آن را کشید و روی استخوان جدید قرار داد، بدون این که فشار و تنش زیادی به آن وارد شود، بنابراین GBR یک روش قابل پیش بینی و موفق می باشد که استخوان در عرض 3 ماه احیا می شود. در طول بهبودی، فشار به ناحیه ای که تحت درمان GBR قرار گرفته می تواند از موفقیت جراحی جلوگیری کند.پس از GBR جراحی کاشت ایمپلنت با موفقیت انجام خواهد شد.