فرآیند بلیچینگ یا سفید کردن دندان، عملی است که باعث روشن شدن رنگ دندان میشود. سفید کردن دندان با تغییر رنگ ذاتی دندان و یا از بین بردن و کنترل شکل‌گیری لکه‌های بیرونی حاصل میشود. تخریب شیمیایی کروموژن ها در داخل یا روی دندان، سفید کردن دندان نامیده میشود. پراکسید هیدروژن ماده موثری است که بیشتر در محصولات سفیدکننده مورد استفاده قرار می‌گیرد و به عنوان پراکسید هیدروژن یا کاربامید پراکسید ارائه میشود. این رادیکال‌های آزاد ناپایدار در فرآیند بلیچینگ به مولکول‌های رنگدانه آلی متصل می‌شوند و به اجزای رنگی کوچک و به‌شدت کم رنگی تبدیل می‌شوند که با انعکاس نور کمتر، “اثر سفیدکنندگی” روی دندان ایجاد می‌کنند. برای موفقیت‌آمیز شدن بلیچینگ دندان، متخصصان دندانپزشکی باید به‌درستی نوع، شدت و محل تغییر رنگ دندان را تشخیص دهند. در این مقاله به بلیچینگ خانگی و تاثیرات جرمگیری و طرح لبخند بر بلیچینگ پرداخته می شود.
مشاوره و معاینه اولیه
قبل از اقدام به بلیچینگ، توصیه میشود بیمار برای معاینه کامل دهان و دندان که شامل یک تاریخچه کامل پزشکی، دندانپزشکی و اجتماعی است، به مطب دندانپزشکی مراجعه کند. این شرح‌حال به پزشک این امکان را می‌دهد تا ببیند که آیا درمانی وجود دارد که قبل از بلیچینگ باید انجام شود، مانند ترمیم‌ها برای برداشتن پوسیدگی، و ارزیابی اینکه آیا بیمار نامزد مناسبی برای عمل بلیچینگ خواهد بود یا خیر. درادامه انواع روش‌های بلیچینگ دندان را مورد بررسی دقیق قرار خواهیم داد.
بلیچینگ یکی از درمانهای ساده برای تغییر رنگ دندان می باشد. در واقع بلیچینگ باعث روشنتر شدن دندانها با ماده مخصوص بلیچینگ دندانپزشکی در انواع و غلظتهای مختلف میشود. لازم به ذکر است دندانهای ترمیم شده، روکشها و لمینتها قابلیت انجام بلیچینگ را ندارند.
انواع
